Het is de Week van de Scheidsrechter en daarmee had dit leuke interview met Naomi, hockeyscheidsrechter, niet op een beter moment kunnen komen. In het interview spreekt ze over haar scheidsrechteravonturen en komen ook haar ervaringen met AXIWI aan bod. Veel leesplezier!

Interviewer: Is fluiten niet stom/saai?

Naomi: Zo, dat is met de deur in huis. Dat hadden we niet afgesproken. Maar nee, ik vind van niet! Juist het contact met zowel de spelers als begeleiding vind ik erg leuk. Je begeleidt de wedstrijd in goede banen. En zonder scheidsrechter kan er geen wedstrijd worden gespeeld.

Interviewer: Ho, wacht even, voordat je verdergaat. Vertel eerst eens….. Wie ben je?

Naomi: Oh ja natuurlijk! Ik ben Naomi Mulders, ben 16 jaar oud, zit op de HAVO, ben komend seizoen de keeper bij HC Etten-Leur in het team DO25-1 (voorheen Dames Jong 1) en ben BIO (Bondsscheidsrechter In Opleiding) bij de KNHB (Koninklijke Nederlandse Hockey Bond) in Zuid-Nederland.

Interviewer: En verder, hoe komt het dat je scheidsrechter bent geworden?

Naomi: Ik heb op mijn tiende de clubscheidsrechterskaart, bij MHC Rapide in Hulst, gehaald. Op mijn elfde ben ik daar ook met de CS+ opleiding gestart. Bij de toenmalige CS+ opleiding kreeg je extra tips en tricks, werd je begeleid in de praktijk en moest je een PvB (Proeve van Bekwaamheid), eigenlijk een praktijkexamen, voldoende afleggen. Deze PvB heb ik uiteindelijk op mijn dertiende bij HCEL afgelegd.

Interviewer: Maar ben je niet heel erg jong om op deze leeftijd al te fluiten en deze opleidingen te doen?

Naomi: Ik ben één van de jongste, ja. Maar ben je ooit te jong (of te oud) om iets te leren?

Interviewer: Nee zo bedoelde ik het niet. Ik bedoelde het meer in de trant van.; is het niet eng of wordt er niet raar gekeken als er een jonge dame als jij het veld op komt lopen om te fluiten?

Naomi: Nee, eng vind ik het niet. Natuurlijk zijn er sommige wedstrijden spannend, bijvoorbeeld het fluiten van de finale Meisjes B landelijk op een toernooi en de eerste keer dat ik samen met één van de bondsbegeleiders een wedstrijd (Heren eerste klasse tegen Jongens A Landelijk) mocht fluiten. Op dat moment ben ik best een beetje zenuwachtig. Je wilt namelijk, net als de teams, ook een goede wedstrijd neerzetten. Het is alleen niet goed als je in die zenuwen blijft hangen en ervaring speelt daarin een rol. Ook gebeurt het soms dat de teams uitproberen tot hoe ver ze bij je kunnen gaan, maar in de praktijk heb ik ondervonden dat als je de spelregels beheerst, je niet bang bent om een fout toe te geven en duidelijk communiceert de teams je accepteren en respecteren. Hierbij speelt leeftijd geen rol meer. Ik denk dat er bij een heleboel mensen een verkeerd beeld bestaat over scheidsrechters en de clichés kennen we allemaal. Maar het begint bij een goede basis waarbij, naast kennis van de spelregels, begeleiding heel erg belangrijk is. Ik besef mij dat ik hierin geluk heb gehad; mijn vader en vrienden van ons fluiten regelmatig en zij stonden/staan regelmatig bij wedstrijden te kijken en gaven/geven feedback. Daarnaast geeft het je bij de, eerste, wedstrijden extra steun. Eigenlijk vind ik dat alle beginnende scheidsrechter begeleiding zouden moeten krijgen!

Interviewer: En waarom dit stuk/interview?

Naomi: We (mijn ouders en ik) waren bij Axitour (leverancier van o.a. AXIWI) op bezoek en daar vroegen ze of ik een stukje wilde schrijven met daarin mijn ervaringen met AXIWI. Hierop heb ik ja gezegd, maar omdat ik eigenlijk iets anders wilde dan een gewone recensie schijven heb ik het in dit “interview” format gegoten. Daarna heb ik gevraagd of mijn ouders mij wilden interviewen.

Interviewer: En waarom AXIWI?

Naomi: Ik heb bij de clubs al met veel verschillende soorten communicatiemiddelen gefloten. Van apps op mijn telefoon tot gewoon bellen met elkaar en van gewone portofoons tot communicatie die motorrijders gebruiken. En dan natuurlijk AXIWI. Alle communicatiemiddelen hebben voor- en nadelen. Persoonlijk vind ik gewone portofoons niet fijn, omdat je steeds een knop moet indrukken om te kunnen praten. Als je een mobiele telefoon gebruikt, ontvang je mogelijk toch berichten en dat leidt je (on)bewust af van het spel. De AXIWI’s zijn klein, licht en makkelijk in gebruik. Ook is het geluid goed. De club heeft er een aantal aangeschaft, maar omdat ik, als BIO, nagenoeg ieder weekend ook op andere verenigingen fluit zou het niet netjes zijn als ik ze zou meenemen. Op dat moment zou de club geen communicatiemiddelen meer hebben. Daarom hebben mijn ouders besloten om zelf een paar AXIWI’s aan te schaffen. Hier ben ik nog steeds heel erg blij mee!

Interviewer: Maar is het gebruik van communicatiemiddelen niet overbodig?

Naomi: Sommige critici zeggen van wel, maar daar ben ik het niet volledig mee eens. Ik denk dat we met de tijd mee moeten gaan en die is veranderd ten opzichte van een aantal jaar geleden. Daarnaast vind ik dat ieder team recht heeft op de beste begeleiding, dus als communicatiemiddelen beschikbaar zijn, zou ik ze gebruiken. Wel ben ik van mening dat je ook zonder communicatiemiddelen moet kunnen fluiten. Er is namelijk altijd een kans dat er iets niet helemaal goed gaat, zoals bijvoorbeeld: je koptelefoon gaat kapot, batterij is leeg, stekkertje gaat eruit of er wordt per ongeluk van kanaal gewisseld. Dan moet je wel terug kunnen vallen op de basis.

Ook vind ik dat je vooraf goede afspraken moet maken met je collega over wat je wel, of juist niet, zegt. Het moet geen theekransje worden. Maar juist wel wanneer geef je wel of geen advies en wanneer loop je juist wel naar elkaar toe om te overleggen. Ook vind ik dat je de team moet vertellen dat je communicatiemiddelen gebruikt. Dit kan heel goed bij het voorstellen aan de aanvoerders/coaches voorafgaande aan de wedstijd. Het blijft belangrijk om nog steeds de basissignalen te gebruiken, zodat iedereen (alle spelers, teambegeleiding en publiek) weet wat er gebeurt. Als ik een vergelijking mag maken naar bijvoorbeeld het navigatiesysteem in auto’s: er zijn vele soorten en maten, maar tegenwoordig gebruikt (bijna) iedereen het navigatiesysteem. Toch is het fijn als je niet zomaar de adviezen opvolgt en vooraf weet waar je naartoe moet. Stel dat je een oude versie hebt en de weg is aangepast, er is een omleiding of de GPS valt uit…….. Zowel de navigatie als AXIWI is een ondersteunend middel.

Interviewer: Zou andere aanbevelen het gebruik van communicatiemiddelen?

Naomi: Ja! Ik zou het gebruik van communicatiemiddelen, in welke vorm dan ook, iedereen aanbevelen. Ik ben minder enthousiast over de telefoon, zoals ik al zei, maar een portofoon is bijvoorbeeld prima om de eerste fluitbeurt van een jonge scheidsrechter te begeleiden. Hierdoor kan de begeleider snel tips en complimenten geven, maar ook meeluisteren met wat scheidsrechters tegen elkaar zeggen. AXIWI blijft voor mij het beste vanwege hun gemak en hun formaat.

Interviewer: Heb je nog verbeterpunten?

Naomi: Niet echt. Misschien zou het voor de toekomst handig zijn als je de AXIWI’s kan aansluiten op bluetooth. Niet dat de scheidsrechter met de megaheadset op zijn hoofd moet gaan lopen of met oordoppen in, maar er zijn tegenwoordig mooie headsets (en oordoppen) waarbij het oor vrij blijft. Hierdoor hoor je weer meer van het veld en een bijkomend voordeel is dat je van het draadje af bent. En als je op de club oortjes moet delen, zou bluetooth een voordeel zijn qua kosten en hygiëne. Veel mensen hebben tegenwoordig reeds een eigen bluetooth set.

Naomi Mulders, hockeyscheidsrechter en speelster HC Etten-Leur